Bas wijst naar buiten. “Ongeveer daar lag onze volkstuin. Wat een mooie tijd was dat. Elk jaar ging ik samen met mijn broers mest halen bij de boer aan de overkant. Een kar vol, achter de (brom)fiets. Elke eerste droge zaterdag in december begonnen we met spitten, maar liefst 600 vierkante meter. Het water om te beregenen haalden we uit de kreek, waar we ook de rode luizen uithaalden voor onze vissen. Het was hard werken, maar het was een gezellige tijd. En ‘s avonds stond er altijd een heerlijke, verse maaltijd voor ons klaar.”
Terug naar de Hoeksche Waard
Alette en haar man Jan waren al langer op zoek naar een woning in de Hoeksche Waard. Ze brachten allebei hun jeugd door in Goudswaard en gingen samen in Ouddorp wonen. Alette vertelt: “We woonden vlakbij het strand, buiten het dorp. Heel mooi, maar ik ben een familiemens en wilde graag dichter bij onze familie wonen. We stonden al een tijdje ingeschreven bij HW Wonen. Eigenlijk wilden we liever kopen, maar dat valt in de huidige tijd niet mee. Toen viel mijn oog op de nieuwbouw in Piershil en nu wonen we hier. We kregen op 8 november de sleutel en zijn 21 december verhuisd.”
“Deze plek roept zoveel fantastische herinneringen op.”
Herinneringen
Toen haar vader Bas het nieuws hoorde, kon hij het bijna niet geloven. “Ik heb zelf van 1967 tot 1990 in Piershil gewoond. Ik wilde natuurlijk weten waar mijn dochter precies ging wonen en ben op onderzoek uitgegaan. Al snel kwam ik erachter dat hier vroeger de volkstuinen lagen. Vanaf dat moment was Bas regelmatig op de bouwplaats te vinden. Hij ontdekte op basis van archiefbeelden dat de ingang van de nieuwe wijk vroeger de ingang van het volkstuinencomplex was. Prachtig vindt hij dit. Het pad is nu een straat geworden en lag volgens Bas ongeveer ter hoogte van huisnummer 3 aan de Smient. “Mijn dochter woont op nummer 1. Ik denk dat onze tuin een paar meter verderop lag, maar het scheelt niet veel. Ik vind het heel bijzonder dat mijn dochter en schoonzoon nu wonen op de kleigrond waar mijn vader vroeger de aardappels uit de grond haalde. Hier komen de verhalen van 3 generaties samen, allemaal op onze eigen manier betrokken bij deze bijzondere plek. En het leuke is: vroeger haalde ik hier eten, nu blijf ik hier eten.”
Dit verhaal is één van de verhalen uit ons
