Wat doet het met je als het maar niet lukt om een woning te vinden? Vanwege de wooncrisis is dit helaas de realiteit voor honderden woningzoekenden in de Hoeksche Waard. Zij komen maar moeilijk aan een vaste plek. Hun leven staat in het teken van de zoektocht en de onzekerheid die daarbij komt kijken. Eén van hen is Stephanie van den IJssel (32). Ze woont momenteel met een tijdelijk contract van twee jaar in Numansdorp, samen met haar zoontje van 6. Deze tijdelijke oplossing moet voor rust zorgen, maar doet dat niet. Want wat gebeurt er als haar contract afloopt, hoe en waar kan ze het beste zoeken en wie kan haar daarbij helpen? Directeur-bestuurder Dennis Lausberg ging bij haar langs met een luisterend oor en antwoord op haar vragen.
Toen Stephanie na haar scheiding op straat kwam te staan, kon ze geen kant op. “Met een inschrijftijd van 1,5 jaar kwam ik nergens voor in aanmerking. De gemeente verwees me door naar het Leger des Heils. Met deze tijdelijke woning van HW Wonen heb ik uiteindelijk ontzettend geluk gehad en ik ben er heel dankbaar voor. Maar in januari 2026 loopt de termijn van twee jaar af en moet ik eruit. Wat gaat er dan gebeuren? Ik heb geen rust zolang ik niet weet waar ik aan toe ben. Want alleen de wachttijd is al onduidelijk. De één zegt twee jaar, de ander vier jaar en weer een ander zes jaar”.
Inschrijfduur, voorkeur en woningaanbod
Dennis: “En dat is allemaal waar. Het verschil tussen die twee, vier of zes jaar is afhankelijk van je voorkeuren. Als je heel kieskeurig bent, dan duurt het langer. Stel je voor je hebt je zinnen gezet op één specifieke straat en je reageert alleen maar op huizen die daar vrijkomen, dan moet je misschien wel twintig jaar wachten. Maar als je breder zoekt, is het gemiddeld twee à tweeënhalf jaar. Dat is voor jou natuurlijk ingewikkeld, want je kan hier twee jaar blijven met behoud van inschrijfduur. Of dit voldoende is voor een andere permanente woning is nu nog niet te zeggen. Wij zien dat er eigenlijk altijd een oplossing gevonden wordt.”
Een belofte is dat helaas niet, want wat haar opties concreet zijn, wordt pas tegen het einde van Stephanies contract duidelijk. Zelf reageert ze op woningen in heel de Hoeksche Waard.
Stephanie: “Ik kijk elke dag op de site van HW Wonen. Het maakt me niet uit waar in de Hoeksche Waard ik terechtkom, als ik maar niet met mijn zoontje op straat kom te staan.”
Voorrang voor medisch personeel
Dennis: “Voor wat het waard is: wij hebben nog nooit mensen op straat gezet in deze situatie. Natuurlijk zijn er weleens huisuitzettingen, maar dan gaat het over overlast of huurachterstand en dat is hier niet aan de orde. Ik begreep dat je in de zorg werkt. We onderzoeken momenteel de mogelijkheid om zorgpersoneel voorrang te geven op huurwoningen, om een dreigend zorginfarct in de Hoeksche Waard te voorkomen. Daarover lopen gesprekken met de gemeente.
Of dat erdoor komt, weten we nog niet. Dus we kunnen geen garanties geven. Behalve dat wij de ervaring hebben dat er in alle gevallen eigenlijk wel een oplossing komt.”
Tijdelijke contracten
Stephanie: “Maar stel dat de woning waar ik nu zit voorlopig niet wordt gesloopt, kan ik hier dan langer blijven?”
Dennis: “Tijdelijke contracten zijn helaas echt beperkt tot twee jaar. Als je daar een dag overheen gaat, wordt het omgezet naar een permanent huurcontract en dat kunnen we niet geven voor een woning die wordt gesloopt. Maar stel je voor dat hiernaast een woning vrij komt, dan zou je in theorie kunnen opschuiven. Dat klinkt misschien flauw, maar dat zijn wettelijke kaders waarbinnen wij moeten werken. Zo’n creatieve oplossing zou dus mogelijk zijn: nóg een tijdelijk contract om inschrijftijd te sparen, zodat je daarna wél die vaste plek vindt.”
Wat is wijsheid?
Stephanie: “Mijn huidige contract loopt over anderhalf jaar af, maar wanneer moet ik hier een beslissing over maken en wat moet ik doen als die einddatum in zicht komt?”
Dennis: “Wat je nu al kan doen is zoveel mogelijk reageren – dat doe je ook al – en daarnaast met ons contact houden, bespreken waar we staan. Want jij maakt je veel zorgen, maar we zien het ook anders. Huurders die pas twee dagen voor het aflopen van hun contract in actie komen. Dan is er een probleem. Dus voor nu is het blijven reageren en tussentijds contact hebben.”
Oplossingen en verantwoordelijkheid
Stephanie: “Maar wat doen jullie als corporatie om een oplossing te bieden voor de woningnood die er nu is? Het lijkt wel of er meer koopwoningen worden gebouwd dan huurwoningen.”
Dennis: “De gemeente Hoeksche Waard heeft lange tijd ingezet op koopwoningen. Nu is daar verandering in gekomen. Maar het proces van plannen tot oplevering duurt zes tot acht jaar. Dat effect merk je dus pas later en daar heb je nu helemaal niks aan.
De grootste vertraging in het bouwen zit hem overigens niet in het bouwen zelf. Het zit hem in de planvorming maar óók in mensen die bezwaar maken. Zeker hier in de polder zijn er veel mensen die zeggen ‘daar heb ik geen zin in, niet in mijn achtertuin’. Maar dat betekent dat je mensen zoals jij ervan weerhoudt om een toekomst op te bouwen.
Als reactie op die doorlooptijd zijn we begonnen met de bouw van tijdelijke woningen én kijken we goed naar wat voor permanente woningen we toevoegen. In het verleden werden er bijvoorbeeld veel eengezinswoningen gemaakt. Dan schuift daar een starter in en die gaat er nooit meer uit. Op het moment dat wij een appartement maken, dan gaat er een senior in. Die laat een woning achter, daar gaan starters in. En die starters zaten in een woning waar nu een student in kan. Dan heb je één woning toegevoegd en daarmee drie verhuisbewegingen mogelijk gemaakt.”
Toekomstmuziek
Voor Stephanie en haar zoontje is het pas opgelost als ze in een fijne, permanente woning zitten. Zover is het helaas nog niet, en haar belangrijkste vraag - waar ze over anderhalf jaar heen moet - kan Dennis niet beantwoorden.
Dennis: “Maar uiteindelijk bereik jij ook dat punt: die stabiele woonvorm die komt. Ik heb daar heel veel vertrouwen in. Maar ik snap ook dat ik makkelijk praten heb.”
Stephanie: “Ik ben blij met dit gesprek en de handvatten die ik heb gekregen. Nog een tijdelijk contract zou een oplossing kunnen zijn, al is het verre van ideaal. Ik weet in elk geval bij wie ik terecht kan om in gesprek te blijven en hoop dat de situatie snel verbetert.”
